Өй алдында чебиләр:

- Чип-чип-чип! - дип йөриләр.

Кечкенә канатлары,

Муеннары сап-сары.

Күпереп тора йоннары,

Ул - аларның туннары.

Мин җим сипсәм, бииләр.

- Акыллы бит син, Дилбәр,

Сип, сип, сип, сип күп! - диләр.

Үзләре гел чүплиләр.

Җәйләр менә үтәрләр,

Чебиләр дәү үсәрләр.

Шатланырлар, биерләр:

- Без тавык! - дип йөрерләр.

Шулвакыт инде минем

Әни биргән кәрзинем

Йомырка белән тулыр...

Тулырмы? Тулыр!

Яшь әтәчем дә булыр.

Булырмы? Бу-лыр!

- Кикрикүк, - дип, - кикрикүк! -

Мине уятыр иртүк.

- Кикрикүк!

Мин утырам чирәмдә.

Чебиләрем тирәмдә:

- Чип-чип-чип! - дип йөриләр,

Талпынышып бииләр.

Мәхмүт Хөсәен